.[es] [en] [ga]

____

DIAFONÍAS. 6  instalaciones sonoras + 1. Alrededor del Sonido
Edificio ABANCA Cervantes
Entrada libre

En el contexto de la teoría de la comunicación, la diafonía (crosstalk) es una perturbación que se produce entre señales que discurren por canales diferentes. Este término también fue utilizado, durante los años cuarenta del siglo pasado, por el cineasta Val del Omar para bautizar un sistema de sonido cinematográfico multicanal que en lugar de perseguir la generación de una sensación física de espacialidad, basada en la habitual disposición derecha/izquierda, buscaba un desbordamiento psicológico.

Su propuesta diafónica estaba concebida partiendo del encuentro y la colisión que se produce entre el audio que emana de los altavoces situados en la parte frontal de la sala, próximos a la pantalla, y en los que se reproducen los sonidos de la acción, y los que se sitúan en la parte posterior, detrás del espectador, por los que suena otra pista de audio (música, ruidos, ambientes, etc.) con el fin de afectar nuestro subconsciente creando un contrapunto y extendiendo “la palpitación sonora en aquella línea que une al espectador con el motivo del espectáculo en el instante de la audición”.

Partiendo de estas ideas de interferencia y desbordamiento, los trabajos aquí presentados, 6 instalaciones sonoras y un concierto cinemático en cuatro actos, son un homenaje al cine a través de su resignificación en el arte sonoro, y buscan sumergirnos en las interferencias y pliegues que se producen entre lo que vemos, lo que escuchamos y lo que imaginamos tomando como punto de partida la capacidad del ojo y el oído para transformarse mutuamente.

 

OBRAS

Alex Mendizabal

Pelos en la calle y pelis en la lengua, 2017

Cine Viandante en 4 actos por las calles, plazas y pórticos de la ciudad.
Viernes 6 de Octubre | 13:00 h. Punto de encuentro: Praza de Cervantes
Viernes Viernes 6 de Octubre | 20:30 h. Punto de encuentro: Rúa Nova
Sábado 7 de Octubre | 14:00 h. Punto de encuentro: Praza de Cervantes
Sábado 7 de Octubre | 20:30 h. Punto de encuentro: Rúa Nova

 

Berio Molina

Fubarta, 2017

Fubarta es un ser sonoro. Toma su nombre de las ballenas Yubarta conocidas por la complejidad de su canto. Fue creada para la realización de una de las siete acciones sonoras que tienen lugar en la película 7 Limbos, concretamenta la secuencia rodada en la fábrica Massó en Cangas donde, desde mediados de los años 50 hasta mediados de los años 80 se desmembraban ballenas para vender su carne. La película está dirigida por Alexandre Cancelo y Berio Molina. En la actualidad se encuentra en proceso de montaje y cuenta con la ayuda de AGADIC.

 

Christian Marclay

Telephones, 1995

(Colección CGAC, Santiago de Compostela)

Uno de los ejes principales del trabajo de Christian Marclay es la relación entre la imagen y el sonido en sus múltiples manifestaciones. Telephones es un ensamblaje de secuencias extraídas de diferentes películas que representa nuestra relación con este medio de comunicación -marcar, sonar, descolgar, hablar y colgar-. A pesar de tratarse de fragmentos inconexos, el montaje, que se mueve con agilidad entre géneros cinematográficos, adquiere coherencia a través de elementos como los primeros planos del teléfono, el sonido de llamada, la gestualidad de los actores o las propias conversaciones fragmentadas.

 

Nader Koochaki

Paisaje Dorsal, 2009 – 2015

Paisaje dorsal es un archivo que recoge los sonidos producidos por los cencerros de rebaños de más de cien ovejas de Gipuzkoa. Aunque son abundantes los estudios publicados en torno a la práctica del pastoreo, los trabajos que han prestado atención al aspecto del sonido son escasos. Este trabajo ofrece nuevos contenidos para la disciplina antropológica poniendo de manifiesto los efectos que el pastoreo tiene en el tejido del paisaje sonoro. Prestando atención a estos materiales, pasamos de las membranas de la naturaleza a las humanas, sin poder cosificarlas, en un estado eternamente sublime.

 

Ulobit

Ulobit para peto, 2012

Esta pequeña e íntima pieza de Ulobit es al mismo tiempo una reinterpretación digital de una caja de música y una muestra de los procesos de trabajo en los que se basan sus sesiones audiovisuales en las que un instrumento de manivela (la zanfona), representada aquí por una pequeña pianola, se funde con los sonidos electrónicos y el procesamiento de vídeo en tiempo real de imágenes de danza encontradas.

 

Vázquez / Arrieta

Going in circles, 2011

Going in circles aborda a través del estudio del ciclismo de pista las dinámicas, mutaciones, ritmos y tonos del movimiento de un grupo.

Concebido como un dispositivo, la obra analiza los regímenes de visibilización y performatividad de un pelotón como cuerpo y deviene vehículo para estudiar la mediación que interviene en el proceso, visibilizando de principio a fín la formación y la disipación de un colectivo. La instalación se compone de los registros obtenidos a partir de la puesta en escena de una carrera de K-cycling organizada por los artistas, que tuvo lugar en Gwengmyeong (Seúl). En el registro participaron todos los agentes habituales en una carrera, (corredores, jueces, linieres, auxiliares, operadores de cámara, etc). La pista de audio se construyó a través de la composición de los audios resultantes de la colocación de micrófonos en contacto con la pista, además de otras unidades de registro.

 

Xabier Erkizia

Il rumore lontano, 2017

Il rumore lontano (el ruido lejano) es resultado de un proyecto de investigación sobre sonido y geografía realizado en el Cantón Ticino. Esta comarca fronteriza del sur de suiza alberga el conocido túnel ferroviario de San Gottardo (doblemente reconocido como el túnel más largo del mundo, primero en 1882, después en 2016) que a su vez articula una extensa red ferroviaria transfronteriza que demarca toda la zona. A través de una serie de grabaciones sonoras realizadas en diversos servicios de tren, así como entrevistas realizadas a maquinistas, controladores, viajeros y vecinos, el proyecto propone una reflexión crítica sobre la geografía, haciendo hincapié en la paradoja entre espacio y lugar que plantea el tren.

El proyecto completo se puede consultar a través de un libro-CD de mismo título.

[+ info]

[Hoja de sala]

[^]
____

DIAPHONIA. 6 sound installations + 1. Around Sound
Edificio ABANCA Cervantes
Free admission

Within the context of the theory of communication, diaphonia (crosstalk) is an undesired effect that occurs between signals that run through different channels. This term was also used in the last century during the 1940s by filmmaker Val del Omar to baptize a multi-channel cinematographic sound system that instead of pursuing the generation of a physical sensation of spatiality, based on the usual right/left arrangement, sought a psychological outburst.

Its diaphonic proposal was conceived starting from the encounter and the collision that occurs between the audio that emanates from the speakers located in the front part of the room, next to the screen, which reproduces the sounds of the action, and those which are located in the back, behind the viewer, in which another audio soundtrack plays (music, noises, ambiances, etc.) in order to affect our subconscious by creating a counterpoint and extending “the sound palpitation along the lines that link the spectator with the motive of the spectacle at the time of hearing”.

Starting with these ideas of interference and outburst, the works presented here, 6 sound installations and a cinematic concert in four acts, are a tribute to the cinema through its new meaning of sound art. They look to submerge us in the interferences and creases that occur between what we see, what we hear and what we imagine, taking as a starting point the ability of the eye and the ear to transform each other

WORKS

Alex Mendizabal

Hairs on the Street and Films on the Tongue

Passer-by Cinema in 4 acts in the city’s streets, squares and arcades.

Friday 6th October | 1:00 p.m. Meeting point: Praza de Cervantes
Friday 6th October | 8:30 p.m. Meeting point: Rúa Nova
Saturday 7th October | 2:00 p.m. Meeting point: Praza de Cervantes
Saturday 7th October | 8:300 p.m. Meeting point: Rúa Nova

 

Berio Molina

Fubarta, 2017

Fubarta is a sound being. It takes its name from the Yubarta (humpback) whales known for the complexity of their song. It was created for the realisation of one of the seven sound actions that take place in the film 7 Limbos, specifically the sequence shot in the Massó factory in Cangas where, from the mid-50’s until the mid-80’s, whales were dismembered to sell their meat. The film is directed by Alexandre Cancelo and Berio Molina. It is currently in the editing process and receives funding from the AGADIC.

 

Christian Marclay

Telephones, 1995

(CGAC Collection, Santiago de Compostela)

One of the main axes of Christian Marclay’s work is the relationship between the image and the sound in its multiple manifestations. Telephones is an assemblage of sequences taken from different films that represent our relationship with this media of communication – dialling, ringing, picking up, talking and hanging up. In spite of being unconnected fragments, the montage, which moves with agility between cinematographic genres, acquires coherence through elements such as the close-ups of the telephone, the sound of the call, the gestures of the actors or the fragmented conversations.

 

Nader Koochaki

Dorsal Landscape, 2009 – 2015

Dorsal Landscape is an archive of the bell sounds produced by the flocks of more than one hundred head of sheep in Gipuzkoa. Even though numerous works have been published on the subject of shepherding, there are few that focus on the audio aspect. This work offers new content for the anthropological discipline highlighting the effects that shepherding has on weaving the soundscape. Focusing on these materials, we move from the membranes of nature to human forms, without being able to reify them, in an eternally sublime state.

 

Ulobit

Ulobit para peto (Pocket Ulobit), 2012

This small and intimate piece by Ulobit is at the same time a digital reinterpretation of a music box and a sample of the work processes, on which its audiovisual sessions are based, in which a crank instrument (Spanish hurdy gurdy), represented here by a small player piano, is fused with electronic sounds and processing of real-time video of dance images that were found.

 

Vázquez / Arrieta

Going in Circles, 2011

Through studying track cycling, Going in Circles deals with the dynamics, mutations, rhythms and tones of a group’s movement.

Conceived as a device, the work analyses the regimens of a platoon’s visibility and performativity as a body and it becomes a vehicle to study the mediation involved in the process, illustrating from beginning to end the formation and dissipation of a collective group. The set-up consists of recordings obtained from the staging of a K-cycling race organised by the artists, which took place in Gwengmyeong (Seoul). All the usual agents in a race, (runners, judges, linesmen, assistants, cameramen/women, etc.) participated in the recording. The audio track was constructed through the composition of the audios resulting from the placement of microphones in contact with the track, in addition to other recording units.

 

Xabier Erkizia

Il rumore lontano, 2017

Il rumore lontano (The Distant Noise) is the result of a research project on sound and geography conducted in the Ticino Canton. This region on the southern Swiss border is home to the well-known railway tunnel of San Gottardo (twice recognised as the longest tunnel in the world, first in 1882, and then in 2016), which in turn connects an extensive cross-border rail network that demarcates the entire area. Through a series of sound recordings carried out in various train services, as well as interviews with train engineers, controllers, passengers and neighbours, the project proposes a critical reflection on geography, emphasizing the paradox between space and place posed by train.

The complete project is available through a book-CD of the same title.

[+ info]

[Leaflet]

[^]
____

DIAFONÍAS. 6 instalacións sonoras + 1. Arredor do Son
Edificio ABANCA Cervantes
Entrada e balde

No contexto da teoría da comunicación, a diafonía (crosstalk) é unha perturbación que se produce entre sinais que discorren por canles diferentes. Este termo tamén foi usado, durante os anos corenta do século pasado, polo cineasta Val del Omar para bautizar un sistema de son cinematográfico de varias canles que, no canto de perseguir a xeración dunha sensación física de espacialidade, baseada na habitual disposición dereita/esquerda, buscaba un desbordamento psicolóxico.

A súa proposta diafónica estaba concibida partindo do encontro e a colisión que se produce entre o son que emana dos altofalantes situados na parte frontal da sala, próximos á pantalla e nos que se reproducen os sons da acción, e o que sae dos que se sitúan na parte posterior, detrás do espectador (música, ruídos, ambientes, etc.), co fin de afectar ao noso subconsciente creando un contrapunto e estendendo “a palpitación sonora naquela liña que une ao espectador co motivo do espectáculo no intre da audición”.

Partindo destas ideas de interferencia e desbordamento, os traballos aquí presentados, 6 instalacións sonoras e un concerto cinemático en catro actos, son unha homenaxe ao cine a través da súa resignificación na arte sonora e buscan mergullarnos nas interferencias e dobreces que se producen entre o que vemos, o que escoitamos e o que imaxinamos, tomando como punto de partida a capacidade do ollo e do oído para transformarse mutuamente.

 

OBRAS

Alex Mendizabal

Pelos na rúa e pelis na lingua

Cine Viandante en 4 actos polas rúas, prazas e pórticos da cidade.

Venres 6 de Outubro | 13:00 h. Punto de encontro: Praza de Cervantes
Venres 6 de Outubro | 20:30 h. Punto de encontro: Rúa Nova
Sábado 7 de Outubro | 14:00 h. Punto de encontro: Praza de Cervantes
Sábado 7 de Outubro | 20:30 h. Punto de encontro: Rúa Nova

Berio Molina

Fubarta, 2017

Fubarta é un ser sonoro. Toma o seu nome das baleas chepudas (ou iubarta), coñecidas pola complexidade do seu canto. Esta obra foi creada para a realización dunha das sete accións sonoras que teñen lugar na película 7 Limbos, concretamente, para a secuencia rodada na fábrica Massó de Cangas, onde, desde mediados do anos 50 ata mediados dos 80, se desmembraban baleas para vender a súa carne. A película está dirixida por Alexandre Canelo e Berio Molina. Na actualidade, atópase en proceso de montaxe e conta coa axuda de AGADIC.

 

Christian Marclay

Telephones, 1995

(Colección CGAC, Santiago de Compostela)

Un dos eixes principais do traballo de Christian Marclay é a relación entre a imaxe e o son nas súas múltiples manifestacións. Thelephones é un ensamblaxe de secuencias extraídas de diferentes películas que representa a nosa relación con este medio de comunicación (marcar, soar, descolgar, falar e colgar). A pesares de tratarse de fragmentos inconexos, a montaxe, que se move con axilidade entre xéneros cinematográficos, adquire coherencia a través de elementos como os primeiros planos do teléfono, os sons das chamadas, os xestos dos actores ou as propias conversas en fragmentos.

 

Nader Koochaki

Paisaxe Dorsal, 2009 – 2015

Paisaxe dorsal é un arquivo que recolle os sons producidos polas chocas de rabaños de máis de cen ovellas de Guipúscoa. Aínda que son abundantes os estudos publicados sobre a práctica do pastoreo, os traballos que se centraron no aspecto do son non abundan. Este ofrece novos contidos para a disciplina antropolóxica manifestando os efectos que o pastoreo ten no tecido da paisaxe sonora. Atendendo a estes materiais, pasamos das membranas da natureza ás humanas, sen poder concretalas, nun estado eternamente sublime.

 

Ulobit

Ulobit para peto, 2012

Esta pequena e íntima peza de Ulobit é, ao mesmo tempo, unha nova interpretación dixital dunha caixa de música e unha mostra dos procesos de traballo nos que se basean as súas sesións audiovisuais, nas que un instrumento de manivela (a zanfona), representada aquí por unha pequena pianola, se funde cos sons electrónicos e o procesamento de vídeo en tempo real de imaxes de danza encontradas.

 

Vázquez / Arrieta

Going in circles, 2011

Going in circles aborda, mediante o estudo do ciclismo de pista, as dinámicas, mutacións, ritmos e tons do movemento dun grupo.

Concibido coma un dispositivo, a obra analiza os réximes de visibilización e performatividade dun pelotón coma corpo e convértese nun vehículo para estudar a mediación que intervén no proceso, amosando de principio a fin a formación e disipación dun colectivo. A instalación está composta dos rexistros obtidos a partires da posta en escena dunha carreira de K-cycling organizada polos artistas, que tivo lugar en Gwengmyeong (Seúl). Na cinta participaron todos os axentes que son habituais nunha carreira (corredores, xuíces, xuíces de liña, auxiliares, operadores de cámara, etc.). A pista sonora construíuse a partires da composición dos sons obtidos tras a colocación de micrófonos en contacto coa pista, ademais de outras unidades de rexistro.

 

Xabier Erkizia

Il rumore lontano, 2017

Il rumore lontano (o ruído afastado) é o resultado dun proxecto de investigación sobre o son e a xeografía realizado no Cantón do Tesino. Esta comarca fronteiriza do sur de Suiza alberga o coñecido túnel ferroviario de San Gottardo (dobremente recoñecido como o túnel máis longo do mundo, primeiro en 1882 e, despois, en 2016), que á súa vez, articula unha extensa rede ferroviaria transfronteiriza que demarca toda a zona. A través dunha serie de gravacións sonoras realizadas en diversos servizos de tren, así como de entrevistas feitas a maquinistas, controladores, viaxeiros e veciños, o proxecto propón unha reflexión crítica sobre a xeografía, facendo fincapé no paradoxo entre espazo e lugar que presenta o tren.

Pódese consultar o proxecto completo no libro-CD co mesmo nome.

[+ info]

[Folla de sala]

[^]